Bəzən baş məşqçilər komandası uduzduğu halda əvəzetmə etmir. Futbol azarkeşləri arasında ən çox səslənən suallardan biri budur: “Komanda uduzur, amma məşqçi niyə əvəzetmə etmir?” Çox vaxt bu, tribunadan və ya televizor qarşısından baxan tamaşaçıya anlaşılmaz görünür. Halbuki, baş məşqçilərin bu qərarının arxasında bir sıra texniki, taktiki və psixoloji səbəblər dayanır.
Bəzən baş məşqçi hesabda geri düşsə də, meydanda olan futbolçulara inam göstərmək istəyir. Əvəzetmə etməmək sanki oyunçulara “Mən sizə güvənirəm, vəziyyəti özünüz dəyişə bilərsiniz” mesajı verir. Bu psixoloji gediş bəzən komandanı toparlayır.
Futbol sadəcə kimisə meydandan çıxarıb başqasını salmaq deyil. Əvəzetmənin oyunun ritmini, komandanın balansını, hətta rəqibin taktikasını dəyişəcəyini nəzərə almaq lazımdır. Məşqçi bəzən gözləyir ki, rəqib yorulsun və ya boşluq versin, sonra isə doğru anda müdaxilə etsin.
Hər oyunda məşqçinin əlində eyni keyfiyyətdə alternativlər olmur. Əgər ehtiyat skamyasında oyunun taleyini dəyişəcək futbolçu yoxdursa, əvəzetmə etmək sadəcə formal xarakter daşıyacaq. Buna görə də bəzi məşqçilər risk almır və mövcud heyətlə oyunu sonadək aparmağa çalışırlar.
Komanda uduzanda məşqçi də təzyiq altında olur. Hər addımı azarkeşlər, media və rəhbərlik tərəfindən izlənilir. Əgər etdiyi əvəzetmə uğursuz nəticə verərsə, daha çox tənqid ediləcək. Ona görə də bəzən “yanlış bir dəyişiklik etməkdənsə, ümumiyyətlə etməmək yaxşıdır” düşüncəsi üstün gəlir.
Araşdırmalar göstərir ki, oyunun ilk 60 dəqiqəsində edilən əvəzetmələrin əksəriyyəti taktiki xarakter daşıyır. Lakin 70-ci dəqiqədən sonrakı dəyişikliklər daha çox yorğunluğu aradan qaldırmaq və oyuna dinamika gətirmək üçün edilir. Baş məşqçilər də bu statistikanı nəzərə alaraq bəzən son ana qədər gözləyirlər. Komandanın uduzduğu halda əvəzetmə etməmək azarkeş üçün anlaşılmaz, hətta qıcıq doğuran qərar ola bilər. Amma baş məşqçilər üçün bu, çox vaxt taktiki seçim, psixoloji gediş və ya mövcud resursların məhdudluğu ilə bağlıdır.
Bunlar da maraqlıdır
